การพัฒนารูปแบบกิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในจังหวัดเชียงราย ที่เหมาะสมสำหรับนักท่องเที่ยวผู้สูงอายุชาวต่างชาติ
The Development of Cultural Tourism Activities in Chiang Rai Province which Suitable for Elderly Foreigner Tourist
ผู้แต่ง
รศ.ดร.วิรุณสิริ ใจมา
Author
Assoc. Prof. Dr.Wirunsiri Jaima
บทคัดย่อ
การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาพฤติกรรมและความต้องการด้านการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของนักท่องเที่ยวผู้สูงอายุชาวต่างชาติ 2) ศึกษาและพัฒนารูปแบบกิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในจังหวัดเชียงรายแบบมีส่วนร่วมที่เหมาะสมสำหรับนักท่องเที่ยวกลุ่มดังกล่าว และ 3) ศึกษาและพัฒนาศักยภาพของบุคลากรด้านการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในจังหวัดเชียงราย การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณใช้สถิติเชิงพรรณนาและข้อมูลเชิงคุณภาพใช้การวิเคราะห์เนื้อหา ผลการศึกษา พบว่า นักท่องเที่ยวผู้สูงอายุชาวต่างชาติส่วนใหญ่มีเหตุผลในการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม เพราะต้องการเรียนรู้และมีประสบการณ์ ค่าแพคเกจทัวร์ครั้งนี้ 1,001 – 3,000 บาท นักท่องเที่ยวต้องการมัคคุเทศก์ท้องถิ่น และต้องการท่องเที่ยว 1 – 3 วัน รูปแบบกิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในจังหวัดเชียงรายที่นักท่องเที่ยวต้องการ คือ 1) ด้านหัตถกรรม คือ 1.1) กลุ่มเครื่องเคลือบดินเผาเวียงกาหลง : ชมการสาธิตการผลิต การวาดลาย / ลงสี การขึ้นรูปปั้น เดินชมเตาโบราณ เดินชมแหล่งดินเหนียวคุณภาพดี 1.2) กลุ่มของเล่นพื้นบ้าน : การสานงูดูด และทดลองเล่นของเล่นพื้นบ้านชนิดอื่นๆ 1.3) กลุ่มไม้แกะสลัก : การร่างแบบ / ฉลุลายตามแบบ และการประกอบชิ้นงานง่ายๆ และ 1.4) กลุ่มผ้าทอเชียงแสน : การกรอด้าย และการทอผ้า และ 2) ด้านศาสนา คือ การชมอาคาร สถานที่ สิ่งปลูกสร้าง ภาพจิตรกรรม สถาปัตยกรรม และสิ่งสำคัญภายในวัด เช่น อุโบสถ วิหาร พระประธาน ไม้แกะสลัก และเจดีย์ เป็นต้น ด้านบุคลากรการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม พบว่า บุคลากรส่วนใหญ่มีปัญหาด้านการสื่อสารภาษาอังกฤษ ดังนั้นจึงจัดอบรมภาษาอังกฤษให้กับบุคลากรดังกล่าว
Abstract
The Objectives of this research were 1) to study the behavior and need of cultural tourism for foreign elderly tourists 2) to examine and develop the model of cultural tourism activities for the tourists in Chiang Rai province and 3) to study and develop the potential of the personnel on cultural in Chiang Rai province for the tourists supporting. The quantitative data was analyzed by descriptive statistics and the qualitative data was done by content analysis. The results were as follows: Most tourists visited Chiang Rai because they wanted to learn and receive the experiences. The package tour for this trip was between 1,001 – 3,000 baht. They needed the local tour guide and needed to spend on the trip for 1-3 days. The models of cultural tourism activities in Chiang Rai province: 1) activities in handicraft were 1.1) Wiang Kalong Porcelain Group: visiting demonstration of the production, drawing and painting, visiting the ancient stove and good quality clay, 1.2) Traditional toys: ‘Weaving Ngoo Dude’ (Snake sucking) and other traditional toys, 1.3) Wooed carving group: sketching out/carving and composing pieces of wood and 1.4) Chiangsaen Textile Group: spinning thread and textile weaving, and 2) activities in religion were sightseeing of building, drawing, murals, architecture and important points inside such as Ubosot, Buddha image hall, Principal Buddha image, carved wood, and pagoda, etc. The study of personnel development in cultural tourism, it discovered that the personnel had the problems on English for communication. Therefore, the English training have arranged for them.
คำสำคัญ
การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม, นักท่องเที่ยวผู้สูงอายุชาวต่างชาติ, จังหวัดเชียงรายKeyword
Cultural Tourism, Elderly Foreigner Tourist, Chiang Rai